فرهنگ امروز/ صادق زیبا کلام:

من در خصوص موضوع هولوکاست که در فصل آخر کتاب «تولد اسراییل» به آن اشاره شده و موردنقد جناب آقای محسن شکوهی در روزنامه اعتماد (۱۴ مهر) قرار گرفته، مطلب دیگری افزون بر آنچه در همان فصل گفته‌ام ندارم. درعین‌حال چه جناب ایشان و چه سایر دوستانی که انتقاد آقای شکوهی را تایید کرده‌اند هم متقابلا مطلب جدیدی نگفته‌اند. همه مناقشه بر سر موضوع هولوکاست هم بر سر این پرسش است: «چرا در غرب که مدعی آزادی بیان است، تحقیق و بررسی موضوع هولوکاست جرم تلقی می‌شود؟» بسیاری از کسانی که این پرسش را مطرح می‌کنند در حقیقت به دنبال پاسخ آن نیستند بلکه بیشتر به دنبال تبعات و نتیجه‌گیری از طرح این پرسش هستند. ازجمله اینکه می‌خواهند نشان بدهند که: غربی‌ها دروغ می‌گویند که به آزادی عقیده اعتقاددارند؛ غربی‌ها دروغ می‌گویند که در غرب آزادی عقیده وجود دارد.
-  صهیونیست‌ها و گروه‌های فشار وابسته به آنها و طرفداران یهودی‌ها با اعمال‌نفوذ و قدرت مخوف و پنهانی که در بسیاری از کشورهای غربی از آن برخوردارند این وضعیت را به وجود آورده‌اند.
- رواج افسانه هولوکاست فواید زیادی برای یهودی‌ها دارد: اولا از طریق احساس ترحم و ظلمی که به یهودی‌ها شده، برای ایجاد کشور اسراییل در یک سرزمین غصب‌شده به نام فلسطین مشروعیت ایجاد می‌کند؛ ثانیا کشورهای ثروتمند اروپایی را وادار می‌کند که برای جبران کشتار و نابودی یهودی‌ها جدای از حمایت از اسراییل، به این کشور غرامت بپردازند، انواع کمک به آن را روا دارند و بالاخره نسبت به جنایات و اعمال غیرانسانی یهودی‌ها علیه فلسطینی‌ها سکوت اختیار کنند.
اینها ایرادات جناب آقای محسن شکوهی و سایرین است. صدالبته که آنها هرگز نه اعتراف می‌کنند که بغض و کینه‌ای علیه یهودی‌ها دارند، نه اذعان دارند که یهودی‌ستیز و آنتی‌سیتنیسم هستند و نه می‌خواهند که سر به تن غرب نباشد و نه باوری به دموکراسی و آزادی بیان دارند. بلکه می‌گویند که آقای دکتر زیباکلام شما و امثال شما که لیبرال هستید و به آزادی عقیده و آزادی‌بیان اعتقاددارید پس چرا به هولوکاست که می‌رسید، زیر همه باورهای دموکراسی‌خواهی و آزاداندیشانه‌تان می‌زنید؟ دوستان، من همان‌طور که در ابتدای این بحث و در پاسخ نقد آقای محسن شکوهی در «اعتماد» عرض کردم، افزون بر آنچه پیرامون هولوکاست در فصل آخر «تولد اسراییل» گفتم مطلب دیگری ندارم؛ بنابراین آن بخش از فصل آخر «تولد اسراییل» را که در خصوص هولوکاست است مجددا تکرار می‌کنم. اگر چهارده فصل کتاب تولد اسراییل هیچ نکته دیگری را نشان ندهد، دست‌کم این نتیجه‌گیری را در انتها به خواننده القا می‌کند که شکل‌گیری اسراییل به هر دلیلی که می‌بوده چندان ارتباطی با مساله هولوکاست پیدا نمی‌کند. متاسفانه منکرین هولوکاست به‌جز نفرت از یهودی‌ها، آگاهی چندانی از ۴۰۰۰سال تاریخ یهودیت ندارند. ازجمله این نکته بدیهی را نیز نمی‌دانند که دست‌کم ۷۰ سال قبل از هولوکاست روند مهاجرت یهودی‌ها از اروپا به سایر نقاط ازجمله فلسطین آغاز شده بوده.
معتقدم که انکارکنندگان هولوکاست، ضدیهود هستند. مناقشه هم نه بر سر آزادی بیان است، نه بر سر آزادی عقیده، نه بر سر آزادی تحقیق و بررسی در تاریخ، نه بر سر اینکه آیا در غرب آزادی بیان و آزادی عقیده وجود دارد یا ندارد و نه سایر اسباب و عللی است که انکارکنندگان هولوکاست ابراز می‌کنند. من حتی می‌خواهم عرض کنم که بسیاری از منکرین هولوکاست در حقیقت خیلی هم درد دفاع از حقوق فلسطینی‌ها را ندارند. اگر آماری گرفته شود که ظرف ۶۷ سال گذشته که کشور اسراییل تاسیس‌شده چه تعدادی از فلسطینی‌ها توسط رژیم‌های انقلابی، ضدغربی، ضدامپریالیستی عرب از جمله جمال عبدالناصر در مصر، معمر قذافی در لیبی و صدام‌حسین در عراق به‌علاوه فلسطینی‌هایی که در جریان جنگ‌های داخلی در لبنان و اردن از بین رفته‌اند و چه تعدادی توسط اسراییل از بین رفته‌اند، اعدادی که در مقابل هم قرار خواهند گرفت باورنکردنی خواهند بود. راه دور نرویم، آقای محسن شکوهی و سایر منکرین هولوکاست آیا خبر دارند که در جریان جنگ داخلی اخیر سوریه، چه بر سر فلسطینی‌هایی که حاضر نشدند از رژیم بشار اسد حمایت کنند، رفت؟ آیا می‌دانند چه بر سر بیش از یکصدهزار فلسطینی ساکن اردوگاه «یرموک» که حاضر نشدند از بشار اسد حمایت کنند رفت؟ منکرین هولوکاست در ایران برای درک رفتار اعراب با فلسطینی‌ها خیلی نیازی نیست که به خود زحمت دهند و ببینند که انقلابیون عرب و منکرین هولوکاست در جهان عرب با فلسطینی‌ها وقتی‌که به ساز آنها نمی‌رقصیدند چگونه رفتار کرده‌اند. کافی است نگاهی به نظام خودمان بیندازند و ببینند که با فلسطینی‌ها در مقاطعی که حاضر نمی‌شوند با سیاست رسمی ایران اسلامی همراهی کنند چگونه رفتار کرده‌ایم. سازمان آزادیبخش فلسطین به‌زعم ما خائن و سازشکار که جای خود دارد، وقتی حماس حاضر نیست از ما تبعیت کند چگونه با آنها رفتار کرده‌ایم. حمایت از فلسطینی‌ها، حمایت از آزادی‌بیان، طرفداری از دموکراسی و آزادی اندیشه تماما نقابی هستند برای پنهان ساختن و توجیه یهودی‌ستیزی. منکرین هولوکاست هم به دنبال تحقیق و بررسی آزادانه علمی نیستند بلکه به دنبال یک محملی هستند برای پنهان ساختن افکار و عقاید نژادپرستانه‌شان و اتفاقا برای مبارزه با نژادپرستی هست که انکار هولوکاست منع شده. برای جلوگیری از تبلیغات نژادپرستی علیه یهودیت است که انکار هولوکاست جرم تلقی می‌شود. همان‌گونه که به بهانه آزادی نمی‌توان در غرب به مسلمانان، یهودی‌ها، زنان، سیاهپوستان، مهاجرین، پناهجویان و سایر اقلیت‌های دیگر توهین کرده و علیه آنان تحت پوشش حق آزادی بیان تبلیغ کرد.

روزنامه اعتماد